Kos na wiosnę

Turdus merula.

Jeden z moich ulubieńców.

Nie bardzo boi się ludzi- przyzwyczajony do życia w ich obecności.

Czasem mam wrażenie, że wręcz pozuje do zdjęć.

Mniej odważne są panie- przynajmniej te, które ja spotykam ;)

A co do panów, to jednego takiego odważniaka spotykam kilka razy w tygodniu-

- pilnuje swojego rewiru, a wieczorami gwiżdże ile sił w płucach.

Ubiegłego lata śpiewak z tego gatunku dręczył mnie codziennie do tego stopnia,

że gdy słońce zbliżało się do horyzontu

miałam tylko dwa wyjścia:

zamknąć okno,

albo...

rozsiąść się w ogrodzie i słuchać :)